Bir Kızkardeşim Olsun Çok İsterdim

Bir kızkardeşim olsun çok isterdim,
Sabah erkenden kalkıp,
Uçurtma yapardık rengarenk,
Uçmadığında düşen yanakları,
Uçar uçmaz bir hışımla gözlerine yaklaşırken,
Ben sadece gülümserdim,
Güneşle ışıldayan saçlarına bakarak.

Bir kızkardeşim olsun çok isterdim,
Bana kek yapmak için mahvettiği,
Mutfağı temizlerdik.
Annem geldiğinde kızmasın diye.
Sonra gider marketten en sevdiğimiz keki,
Yanına da meşrubat alırdık.
Eve gitmeden yerdik, içerdik hemen,
Yine annem kızmasın diye.

Bir kızkardeşim olsun çok isterdim,
Kışları kazak örmek girişimiyle,
Anneanneme yanaşırdı usul usul,
ve biz yine anneannemin kazaklarını giyer,
Kızkardeşiminkileri mutfak eldiveni yapardık.

Ben onu kıskanırdım masallardaki adamlardan,
O beni yan komşunun kızı Serap’tan,
Birbirimize küserdik yine bir akşamüstü,
Yemekte tuzu isterken atışırdık,
ve uyurken vedalaşırdık yine
Sabah göremeyecekmişiz gibi.

Bir acı ki üstüne acı olmayacak, biliyorum.
Ancak ve ancak onunla paylaşabilecek.
Başını yaslardı omzuma,
ve salıverirdi kendini kollarıma,
Ağlardık beraber,
O zaman daha kolay olurdu her şey,
Uçsuz bucaksız bir sevginin koynunda.