Bırak gitsin Mecnun

Bırak gitsin Mecnun
Korkma unutulmaktan, o bile unutulacakken
Sana vazgeç demiyorum
Soldurma gönlünde açan mis kokulu çiçekleri
Başka bir bahar gelecek
Belki kış umduğundan çetin geçecek
Karla, yağmurla iyi anlaşacak kalbin lakin,
Unutma ki bahar gelecek.

Bırak gitsin Mecnun
Hiç dönmeyeceğini bilsen de
Bırak karışsın kurdeleli, süslü yalnızlıklara
Biliyorum korkuyorsun ya mutlu olursa diye
Onun mutluluğu sana mutluluk getirmeyecek biliyorsun
Olsun,
Mutluluk başka bir bedende canlanacak
Unutma ki bir sabah vuracak yüzüne pis pis sırıtan güneş

Bırak gitsin Mecnun
Nereye gittiğini bilmeden
Büründüğü beyaz çevirsin yüzünü siyaha diye
Etme beddua, yakışmaz sana!
Ne ona yakışır sensiz beyaz
Ne sana yakışır onunla siyah
Onun için kopardığın çiçek yeni bir fidan verecek
Unutma ki manolyayı o da sevecek
Manolyayı sevmese de sevdiğini söyleyecek
Sırf seni sevdiği için.

Bırak gitsin Mecnun
Her şeyini peşinde götürerek
Öyle bir gitsin ki
Gölgesi bile küssün ona
Geri gelecek yüzü olmasa da
Gelse yine bir gün
Yine aç kollarını ona ve
"Bittim" de.
"Senin için"
"Yeniden başlayacağım"
"Onun için."

Bırak gitsin Mecnun
Arkasına bakarsa eğer bir an için
Çevirme sakın yüzünü
Görsün geride bıraktığını ve
Bilsin, gözyaşı ne demek
İyi gözükmeye çalışma
İyi ol!
Son kez göreceğini hatırla
En güzel anını kirletme
Unutma ki onu hep öyle hatırlayacaksın.

Bırak gitsin Mecnun
Dağılsın ismi zihninde fikrinde
Harfleri bir araya getirmeye çabalama!
Özgür bırak onları
Aynı candan aynı kandan
Hep bir ağızdan fısıldasınlar
Yeni bir baharı...